weak

di ako mabubuhay ng walang magaakay sa akin. di ako mabubuhay ng walang lalaki sa buhay ko... hahahaha! joke lang... feeling ko talaga ang frail ko as a person. onting ihip lang matutumba na ako. ngayon nga, pakiramdam ko di na ako makakatayo ulit kung di lang dahil sa mga nakausap ko kanina. siyempre iba't iba ang reaction nila about my sudden change in academic status. pakshet... hahaha! pero lahat naman nakatulong sa pagmaintain ng aking sanity... (thanks talaga sa inyo!)

ok na naman status ko ngayon. good standing nanaman ako... labo nga eh. i almost got dismissed pero good standing pa rin nakasulat sa form5a ko... ay di pala, graduating ang status ko... kamusta naman ^_^ yey... pero siyempre may mga problema pa ring natitira for tomorrow... hay... (suicidal mode kanina... muntik nakong tumigil sa gitna ng kalye para magpasagasa hahaha! pero siyempre walang kotse)

you can't expect me to be totally happy all the time. may mga down moments din ako, like today. may karapatan naman akong maging malungkot diba?

kapag masaya, tinotodo ko ang saya. squeeze all the happiness out of the situation hangga't pwede, tsaka na problemahin ang mourning period immediatelly after. it's a vicious cycle but it's an alternative source of energy. and energy is rare these days... especially after realizing that there's this chance na everything i've been doing in the past 4 years might just end up as waste. nakakadrain yun ng mas mabilis kesa sa normal. kailangan nga lang tiisin kapag nasa down mode ako kasi when i'm down, i really am down.

manic-depressive nga ako noh? hahaha! excited nako magfirst sem para maramdaman ko nanaman na buhay pa ako... waaa... yun lang...

~

for the first time in laya history, dismissed ang status ni laya ng kalahating araw. yey...
i hate phychem!!!! pakshet! pakshet! bakit kailangan maging bobo ako sa phychem?!?! waaaa... pwede bang wag na lang ako magphychem?!?! waaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!

hay...

ayan ok nako ^_^