alas singko na pala ng umaga
kanina pa nakatunganga
walang malambot na kama
sa killer kong insomnya, baby
nananabik na muling dalawin ng antok
nananabik na muling tawagin ng hilik
'di ko alam kung ba't ako nagkaganito
'di ko alam kung ba't ako nagkaganito
ilang oras na ring nakahiga
pagulung-gulong sa aking kama
parang modelo kung makapwesto
mahirap ang maging ganito
gising na ang aking nanay
gising na ang aking tatay
may ilaw na sa bahay
ngunit bakit malungkot ang aking buhay
No comments:
Post a Comment